Iconen van Haarlemmermeer

Apetrots ben ik op het servies dat onlangs is vervaardigd op basis van mijn ontwerp. Ik lag een tijdje geleden te woelen en te draaien in mijn bed omdat ik een concept had bedacht voor de gemeente Haarlemmermeer. Om duidelijk te maken hoe ik dat voor me zag moest ik dat eerst uitwerken terwijl niemand mij een opdracht had gegeven. Het kon dus zomaar zijn dat ik drie dagen voor niks zou gaan werken. Ik vond echter dat ik het niet mocht laten liggen omdat ik zeker wist dat ik er spijt van zou krijgen als ik het niet zou durven en besloot de gok te wagen…

Haarlemmermeer kenmerkt zich doordat het bestaat uit 26 kernen waarin historie en toekomst met elkaar verweven zijn. Een aantal objecten, en begrippen zijn heel kenmerkend voor de Haarlemmermeer, vanuit de historie is dat bijvoorbeeld het Cruquis gemaal of molen de Eersteling. Hedendaagse voorbeelden zijn de kunstwerken of de onder architectuur gebouwde bedrijventerreinen. Deze kenmerkende objecten zie ik als de “iconen” van Haarlemmermeer. Hiermee kunnen inwoners en bedrijven zich identificeren en profileren.
Voor de merchandising van citymarketing was er geen materiaal voor handen waarmee je vanuit de huisstijl producten kunt maken. Daarom heb ik als aanvulling op de huisstijl vanuit de iconen-gedachte een ontwerp-voorstel gemaakt. Vanuit die gedachte ben ik van álle 26 kernen iconen gaan maken. Met die basisset zijn er oneindig veel mogelijkheden om te komen tot een aantal producten die gebruikt kunnen worden als relatie geschenken of merchandising.

Het idee is dat bewoners zich identificeren met hun kern en de producten zo fris en modern zijn dat ze die graag aan willen schaffen. Zo woden de burgers zelf de ambassadeurs van de citymarketing van de  gemeente Haarlemmermeer.

Inmiddels is het eerste product gemaakt: bedrijfsservies voor de hele gemeente. Het oude servies was aan vervanging toe en is inmiddels gedoneerd aan de Stichting Goederen voor Roemenië. Je wil niet weten hoe trots ik was toen ik die dozen zag staan. Deze week stond een van mijn kopjes op de cover van het personeelsblad en er staat een interview in het blad waaruit ook blijkt dat je zoiets natuurlijk nooit helemaal alleen kan doen.